Dion Nijskens (53) uit Roermond verzamelt zwerfafval. Niet voor een fysieke verzameling om thuis tentoon te stellen, maar als zwerfieraper. Al jarenlang raapt hij wekelijks honderden stuks afval en registreert ze. Waarom doet hij dit en waar komt zijn drive vandaan? Lees hier het verhaal van de man met een missie.
Met de paplepel
“Van huis uit ben ik een natuurliefhebber”, vertelt Dion. “Als kind ging ik na hoogwater in mijn toenmalige woonplaats Reuver altijd al kijken wat er was aangespoeld. Ik verzamelde vooral schedeltjes van dieren maar zag ook toen al, zo’n 40 jaar geleden, ander afval. Dat heeft zeer zeker mijn opleidings- en beroepskeuze bepaald: ik ben milieukunde gaan studeren en werk als beleidsmedewerker openbare ruimte bij de gemeente Venlo. Maar het heeft zeker ook bijgedragen aan wat ik nu in mijn vrije tijd doe.”
Bonte verzameling
“Sinds 2012 ben ik actief begonnen met het opruimen van zwerfvuil. Sinds die tijd ben ik vanuit mijn werk ook intensief betrokken bij het project Schone Maas. Ik verzamel voornamelijk langs de Maas in mijn huidige woonplaats Roermond maar ga ook op andere plaatsen langs de Maas of in de natuur. Vooral op plaatsen waar relatief weinig wordt opgeruimd. Maar ik raap het niet alleen op en duw het in een zak. Ik registreer ook veel afval. Dat heeft me al een flinke verzameling bijzonder foto’s opgeleverd. Door de verzamelde informatie en foto’s te delen op onder andere social media probeer ik bepaalde problemen zichtbaar te maken. Zo kan er gewerkt worden aan bewustwording en waar mogelijk ook aan bronaanpak.”
Dierenleed door zwerfvuil
Vooral het dierenleed dat voortkomt uit zwerfvuil gaat Dion enorm aan het hart. “Een aalscholver met een plastic ring in de bek, een gans met een vishaak in zijn poot of een zwaan met een vislijn om het lijf. Het is hier allemaal te zien. Ik probeer deze dieren dan te helpen, maar helaas lukt dat niet altijd. Daarnaast heb ik ook wel eens een braakbal vol met piepschuim gevonden. Blijkbaar herkennen dieren dit niet en krijgen ze het afval zo binnen samen met het voedsel. Je kunt je voorstellen dat dit niet goed is voor het dier.”
Zwerfvuil-curiosa
Dion heeft al heel wat verschillende dingen gevonden. Niet alleen plastic flesjes, bekertjes, dopjes, snoepwikkels of iets dergelijks, ook curiosa zoals een granaat uit de Tweede Wereldoorlog, plastic artikelen uit de jaren ‘60, ‘70 en ‘80: items van de Staatsmijnen, een wikkel van een Raider (nu Twix), aanstekers van het WK in ‘86, etc. “Ik ga naar plaatsen waar normaal gesproken niet vaak mensen komen om te kijken welk afval daar achter blijft. Soms vind ik gestolen spullen zoals opengebroken geldkistjes, tassen, nummerplaten, etc. En tijdens mijn struintochten stuit ik ook af en toe op plekken in het groen waar mensen in tenten overnachten of plekken waar stiekem wiet wordt geteeld.”
Verbetering of verslechtering?
Hoewel het soms voelt als dweilen met de kraan open ziet Dion toch verbetering. “Ik zie dat er veel meer mensen zwerfafval zijn gaan ruimen. Dat is onder andere de verdienste van de kartrekkers van het project Schone Maas. Daarnaast zie ik goede ontwikkelingen op het gebied van preventie zoals statiegeld op plastic flesjes en blikjes en de SUP-regeling. Maar er is nog veel werk te doen. We gebruiken met zijn allen nog zoveel plastic. Persoonlijk vind ik ook dat er een hoger statiegeld-bedrag moet komen om vervuilers meer te laten betalen en opruimers meer te belonen.”
Hoe reduceren we het zwerfafval probleem?
Volgens Dion is het probleem niet zomaar op te lossen. “Er zijn vooral (inter)nationale maatregelen nodig. Er is al een goede stap gemaakt met de SUP-directive maar een verbod op meer producten zou zeker helpen. Denk bijvoorbeeld aan wegwerpaanstekers, drinkzakjes, sigaretten met plastic filters en waar mogelijk op plastic verpakkingen zoals snoepwikkels, broodzakken met plastic, plastic rond sigarettenpakjes etc. En waarom geen hoog statiegeld op fastfood verpakkingen, bekers en glazen flessen? Die vinden we namelijk ook heel veel in het (zwerf)afval. Een laatste pijler is volgens mij handhaving: je kunt vaak het bierblikken-spoor volgen en je wil niet weten hoeveel afval (sommige) recreanten en vissers achterlaten op de oevers.”
Internationale samenwerking gaat zeker helpen
“Het is heel goed dat er grensoverschrijdend naar het zwerfafval probleem wordt gekeken”, vervolgt Dion zijn verhaal. “Aan de teksten op bekers, aanstekers en ander afval aan de Maas zie ik dat het vaak afkomstig is uit Duitsland, België of zelfs Frankrijk. De Maas, Roer, Geul en legio andere rivieren en beken zijn van ons allemaal. Er is absoluut internationale samenwerking nodig voor het aanpakken van plastic afval anders blijft het stroomafwaarts dweilen met de kraan open. Het project Litter Free Rivers and Streams (LIVES) zal zeker bijdragen. Als we Euregionaal werken aan (plastic) preventie en het zo vroeg mogelijk uit het water halen van afval, maar ook aan bewustwording en het maken van internationale afspraken, zal dat zeker effect hebben. Het is bijvoorbeeld heel gewenst als in België ook statiegeld wordt ingevoerd op plastic flesjes en blikjes. Dat zou al een flinke hoeveelheid zwerfvuil minder zijn.”
Volg Dion Nijskens’ zwerfafvalverhalen op Facebook.
0 reacties